دانشنامه آزاد فارسی
نام عمومی کتاب هایی که برخی دانشوران شیعه پیرامون اجازه نامه های خود و یا دیگران تألیف کرده اند. این اجازه ها که بیشتر در زمینه های نقل و روایت حدیث و تصدی امور حِسبیّه و تصدیق اجتهاد است، غالباً متضمن فواید و نکات ارزندۀ علمی و ادبی و اجتماعی و اخلاقی و تاریخی است. نخستین اثری که در این زمینه تألیف گردیده، کتاب الاجازات لکشف طرق المجازات، سید رضی الدین علی بن طاووس است. بسیاری از این آثار با همین نام و برخی هم با نام هایی چون لؤلؤة البحرین؛ الشجرةالمورقة؛ مجمع الاجازات و منبع الافادات و المسلسلات چاپ شده اند.