ایحاد
ایحاد. ( ع مص ) ( از «وح د» ) تنها گذاشتن کسی را جهت دشمن. ( منتهی الارب ). تنها گذاشتن. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || تنها باقی ماندن : اوحده اﷲ؛ ای جانبه. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || یگانه روزگار گردانیدن. || یک بچه زادن گوسفند. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ) ( المصادر زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ) ( ناظم الاطباء ).
تنها گذاشتن کسی را جهت دشمن
