لغت نامه دهخدا
ابوالیمان. [ اَ بُل ْ ی َ] ( اِخ ) حذیفة. محدث است و شعبه از او روایت کند.
ابوالیمان. [ اَ بُل ْ ی َ ] ( اِخ ) حکم بن نافع. محدث است.
ابوالیمان. [ اَ بُل ْ ی َ ] ( اِخ ) خلیفةبن غالب. محدث است.
ابوالیمان. [ اَ بُل ْ ی َ ] ( اِخ ) داود الخشک. محدث است و مروان فزاری از او روایت کند.
ابوالیمان. [ اَ بُل ْ ی َ ] ( اِخ ) عامربن عبداﷲبن عامربن لحی الشامی. رجوع به عامر شود.
ابوالیمان. [ اَ بُل ْ ی َ ] ( اِخ ) عامربن عبداﷲبن یحیی الهوزنی. محدث است و صفوان بن عمرو السکونی از او روایت کند.
ابوالیمان. [ اَ بُل ْ ی َ ] ( اِخ ) کثیربن الیمان الرّحال. محدث است.
ابوالیمان. [ اَ بُل ْ ی َ ] ( اِخ ) معلی بن راشد. محدث است و سهل بن بکار از او روایت کند.
ابوالیمان. [ اَ بُل ْ ی َ ] ( اِخ ) المقری. محدث است. او از ابی المنیب حرشی و از او یحیی بن حمزه روایت کند.
ابوالیمان. [اَ بُل ْ ی َ ] ( اِخ ) الهوزنی. عامربن عبداﷲبن عامربن عبداﷲبن عامربن لحی الشامی. رجوع به عامر... شود.
