ابنی

لغت نامه دهخدا

ابنی. [ اَ ] ( اِخ ) مرکز بلوک تَرگوَر در ارومیّه.
ابنی. [ اُ نا] ( اِخ ) نام موضعی به شام از سوی بلقاء و بعضی گفته اند نام قریه ای است بموته و آنرا یُبنی نیز گویند.، ( آب نی ) آب نی. [ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) میلاب ( در قلیان ).
آب نی. ( اِخ ) نام رودی میان تورک و شیراز. ( از بهار عجم ).

فرهنگ فارسی

نام موضعی به شام
( آب نی ) میلاب نام رودی میان تورک و شیراز

دانشنامه عمومی

آبنی. شهر آبُنی ( به مجاری: Abony ) در پِشت در کشور مجارستان واقع شده است. جمعیت این شهر ۱۵٫۸۵۱ نفر است.

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
بنو (۱۶۴ بار)ی (۱۰۴۴ بار)