اندهگن

لغت نامه دهخدا

انده گن. [ اَ دُه ْ گ ِ ] ( ص مرکب ) اندوهگین. ( یادداشت مؤلف ). غمگین. غمناک. رجوع به اندوهگین شود.

فرهنگ عمید

= اندوهگین

فرهنگ فارسی

( صفت ) غمگین غمناک غصه دار.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم