دانشنامه اسلامی
عشر (۲۷ بار)
«عِشار» از مادّه «عَشْر» جمع «عشراء» در اصل به معنای شتر مادّه بار داری است که ده ماه بر حمل او گذشته، و در آستانه آوردن بچه است، یعنی چیزی نمی گذرد که شتر دیگری از او متولد می شود، و شیر فراوان در پستان او ظاهر می گردد. در آن روز که این آیات نازل گشت، چنین شتری باارزش ترین اموال عرب محسوب می شد.
مرحوم «طبرسی» در «مجمع البیان» نقل می کند که بعضی «عِشار» را به معنای «ابرها» گرفته اند. ولی می افزاید: «بعضی گفته اند تفسیر عشار به ابرها چیزی است که در لغت عرب شناخته نشده». اما، با توجّه به مطلبی که «طریحی» در «مجمع البحرین» آورده که «عِشار» در اصل، به معنای شتران باردار است، و سپس به هر بارداری گفته شده، ممکن است اطلاق آن بر «ابرها» نیز به خاطر آن باشد که آنها نیز غالباً باردارند، هر چند ابرهایی که در آستانه قیامت در صفحه آسمان ظاهر می شوند باردار نیستند (دقت کنید).
بعضی نیز، «عشار» را به معنای خانه ها یا زمین های زراعتی تفسیر کرده اند که در آستانه قیامت تعطیل می گردد، و از ساکنان و زراعت خالی می شود. ولی، تفسیر اول از همه معروف تر است.
