لغت نامه دهخدا افکنده گوش. [ اَ ک َ دَ / دِ ] ( ص مرکب ) فروهشته گوش. گوش بخم : صیادی سگی معلم داشت ، ازین پهن بری ، باریک ساقی ، لاغرمیانی ، فربه سرینی ، افکنده گوشی. ( سندبادنامه ص 200 ).
