اصیل زاده

لغت نامه دهخدا

اصیل زاده. [اَ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب / ص مرکب ) آنکه از خاندانی اصیل باشد. بااصل. باگهر. باگوهر. نجیب :
اصیل زاده و از خانواده حرمت
بزرگوار و به اقبال و دولت اندرخور.سوزنی.

فرهنگ فارسی

( صفت اسم ) اصلی زاده
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم