اسطبل

لغت نامه دهخدا

اسطبل. [ اِ طَ ] ( اِ ) کستوان. رجوع به اصطبل شود.

فرهنگ عمید

جای سرپوشیده برای نگه داری چهارپایان، به ویژه اسب، طویله.

فرهنگ فارسی

(ماخوذازیونانیطویله، جای بستن چهارپایان، جای آرامش ستوران، بعربی نیزاسطبل یااصطبل میگویند
( اسم ) جایگاه ستوران جای آرامش چارپایان طویله .