اره کش

لغت نامه دهخدا

اره کش. [ اَرْ رَ / رِ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب )که چیزها به اره قطع کند. مباشر ارّه. ( آنندراج ).

فرهنگ عمید

کسی که پیشه اش بریدن چوب، تخته، یا تنۀ درخت با اره است.

فرهنگ فارسی

( اسم ) اره کشنده آن که با اره چیزها را قطع کند.