اخون

لغت نامه دهخدا

اخون. [ اُ ] ( اِ ) اخون اخون کردن ؛ تَنحنُح. ( مقدمةالأدب زمخشری ).
اخون. [ اَ وَ ] ( ع ن تف ) نعت تفضیلی از خیانت. خائن تر: اخون من الذئب. و رجوع به مجمعالامثال میدانی شود.
اخون. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ اَخ و اَخ و اَخو و اخاً و اخواً. برادران.

گزارش محتوای نامناسب