مرکورکرم
فرهنگ معین
فرهنگ فارسی
( اسم ) یکی از ترکیبات آلی جزو سلسل. ترکیبات حلقوی است . در ترکیب مولکولیش ۴ حلق. بنزنی دارد و بعلاوه در ترکیب آن جیوه و برم و سدیم میباشد ( ۲۶ درصد وزن مولکولیش جیوه در ترکیب دارد ) . در آب و الکل محلول است . بلورهایش قرمز رنگ و دارای تشعشع سبز میباشند . محلولش نیز همین وضع را دارد . یکی از مواد ضد عفونی کنند. قوی است ودر پزشکی برای پانسمان زخمها محلول ۲ درصد و یا کمی غلیظ تر آنرا بکار میبرند . در چشم پزشکی محلول ۱ / ۱٠٠ آن استعمال میشود .
محلولی است
دانشنامه عمومی
هنگامی که بر روی زخم مالیده شود، لکه های تیره قرمز رنگ روی پوست باعث می شود التهابی که نشان دهنده ٔ عفونت است سخت تر تشخیص داده شود. به جای مرکورکروم می توان از موادی مانند کلروکسیلنول یا پوویدون آیوداین استفاده کرد. اگر مرکورکرم حاوی ۲٪ مربرومین باشد و بقیه محلول، الکل یا آب باشد بدون نسخه پزشک قابل فروش است.
دکتر یونگ ( به انگلیسی: Hugh H. Young ) و وایت ( به انگلیسی: white ) خاصیت گندزدایی این ماده را در سال ۱۹۱۹ میلادی در بیمارستان جان هاپکینز کشف کردند. این ماده به سرعت توسط پزشکان و پدر و مادرها بر روی زخم ها به کار برده شد؛ اما به دلیل احتمال مسمومیت جیوه توسط اداره مواد غذائی و داروئی ایالات متحده آمریکا در سال ۱۹۹۸ از فهرست داروهای ایمن خارج شد.
