لغت نامه دهخدا
- چشم از جهان بستن ؛ کنایه از مردن. چشم از جهان فروبستن. دم درکشیدن. برحمت ایزدی پیوستن :
چو سالار جهان چشم از جهان بست
بسالاری ترا باید میان بست.نظامی.رجوع به چشم از جهان فروبستن شود. || افسون کردن. ( ناظم الاطباء ).چشم بندی کردن.
چشم بستن
- چشم از جهان بستن ؛ کنایه از مردن. چشم از جهان فروبستن. دم درکشیدن. برحمت ایزدی پیوستن :
چو سالار جهان چشم از جهان بست
بسالاری ترا باید میان بست.نظامی.رجوع به چشم از جهان فروبستن شود. || افسون کردن. ( ناظم الاطباء ).چشم بندی کردن.
