پرموده. [ پ َ دَ / دِ ] ( ن مف ) فرموده. پرموده. [ پ َ دَ ] ( اِخ ) نام پسر ساوه شاه. ( برهان ). و او در جنگ بهرام چوبینه به دژ گریخت و هرمزبن نوشیروان بدوامان داد و تاج و تخت پدر بدو باز داد : دو تن یافتستی که اندر جهان چو ایشان نبود از نژاد مهان چو خورشید بر آسمان روشنند ز مردی همه ساله در جوشنند یکی من که شاهم جهان را بداد دگر پور پرموده فرّخ نژاد.فردوسی.
فرهنگ فارسی
پسر ساوه شاه که در جنگ با بهرام چوبینه بدژی گریخت و هرمز بن انوشروان او را امان داد و تاج و تخت پدر را بدو باز گردانید . ( اسم ) فرموده نام پسر ساوه شاه
دانشنامه آزاد فارسی
پَرْمودِه (یا: بَرموده ، برموته، به معنای شیء) در شاهنامه ، پهلوان تورانی و پسر ساوه شاهِ ترک . با شنیدن خبر کشته شدن پدرش به دست بهرام چوبین در هرات ، به جیحون رفت و در دو منزلی بلخ، با بهرام روبه رو شد. بهرام شبانه بر سپاه پرموده تاخت . پرموده که توان برابری نداشت ، از هرمز شاه ایران، درخواست زنهار کرد. او را به دربار ایران آوردند، و شاه پس از بستن پیمان دوستی با او، وی را به توران بازگرداند. در اخبار الطوال، نام پسر ساوه که با بهرام می جنگد، یلتکین آمده است.