نگوساری

لغت نامه دهخدا

نگوساری. [ ن ِ ] ( حامص مرکب ) نگونساری. سرنگونی. رجوع به نگونساری شود :
نگوساری هر بدعت از او بود
که نور گوهر دولت از او بود.عطار ( از فرهنگ فارسی معین ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم