نکو طلعت

لغت نامه دهخدا

نکوطلعت. [ ن ِ طَ ع َ ] ( ص مرکب ) نکوسیما. نکودیدار. خوش سیما :
نکودل است و نکوسیرت و نکومذهب
نکونهاد و نکوطلعت و نکوکردار.فرخی.ز دور هرکه مر او را بدید یک ره گفت
زهی سوار نکوطلعت نکودیدار.فرخی.خوش است به دیدار شما عالم ازیرا
حوران نکوطلعت و پیروزه قبائید.ناصرخسرو.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم