نغز کاری

لغت نامه دهخدا

نغزکاری. [ ن َ ] ( حامص مرکب ) بدیعکاری. شیرین کاری. هنرنمائی. عمل نغزکار. رجوع به نغزکار شود :
در خورنق ز نغزکاری ها
داده با اوستاد یاری ها.نظامی.پرداختمش به نغزکاری
و انداختمش درین عماری.نظامی.|| نغزبافتی. خوش بافت بودن.