لغت نامه دهخدا
مفأم. [ م ِ ءَ / م ُ ءَ / م ُ ف َءْ ءَ ] ( ع ص ) شتر پیه ناک سر شانه. مفآم. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). شتری که قسمت بالای شانه وی از پیه پر شده باشد. ( از اقرب الموارد ).
مفأم. [ م ُ ف َءْ ءَ ] ( ع ص ) قتب مفأم ؛ پالان فراخ کرده افزوده شده . ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
مفأم. [ م ُ ف َءْ ءَ / م ُ ءَ ] ( ع ص ) دل فراخ جوف. ( ناظم الاطباء ): بعیرمفأم ؛ شتر فربه فراخ جوف. ( از ذیل اقرب الموارد ).
