معقولی

لغت نامه دهخدا

معقولی. [ م َ ] ( حامص ) معقولیت و شایستگی و لیاقت. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

۱ - مودب بودن . ۲ - شایستگی .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم