پرکاه

لغت نامه دهخدا

پرکاه.[ پ َ رِ / ر رِ ] ( اِ مرکب ) خرده کاه :
فی المثل هر که خوشه ای شکند
پر کاهی ز خرمنی بکند.نظامی.پر کاهم [ برگ کاهم ]من به پیش تندباد
می ندانم تا کجا خواهم فتاد.مولوی.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال احساس فال احساس فال نوستراداموس فال نوستراداموس فال تخمین زمان فال تخمین زمان فال کارت فال کارت