متفکره

لغت نامه دهخدا

( متفکرة ) متفکرة. [ م ُ ت َ ف َک ْ ک ِ رَ ] ( ع ص ) تأنیث متفکر.
- قوه متفکره ؛ قوه ای را گویند که شخص در ذهن خود بدان قوه ترتیب اموری دهد جهت رسیدن به مقصود و سنباد نیز گویند. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تفکر و متفکر شود.