نیکو گویی

لغت نامه دهخدا

نیکوگویی. ( حامص مرکب ) ذکر خیر. به نیکی از دیگران نام بردن و یاد کردن. مقابل بدگوئی.

فرهنگ فارسی

۱ - دربار. دیگران سخن نیگو گفتن . ۲ - زبان آوری فصاحت .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم