نیک سرشتی

لغت نامه دهخدا

نیک سرشتی. [ س ِ رِ ] ( حامص مرکب ) خوش طینتی. نیکونهادی.

فرهنگ فارسی

نیک ذاتی
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم