میوله

لغت نامه دهخدا

( میولة ) میولة. [ م ُ ل َ ] ( ع مص ) برگردیدن. || خمیدن. ( آنندراج ). رجوع به میل و ممال و ممیل و تمیال و میلان و میلولة شود.
میوله. [ م َی ْ وَ ل َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان کلیائی بخش اسدآباد شهرستان همدان ، واقع در 35هزارگزی شمال باختری اسدآباد با 495 تن سکنه. آب آن از قنات و راه آن ماشین رو است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5 ).

دانشنامه عمومی

میوله (اسدآباد). میوله یک روستا در ایران است که در دهستان کلیائی واقع شده است. میوله ۴۰۷ نفر جمعیت دارد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم