میاور

لغت نامه دهخدا

میاور. [ وَ ] ( اِخ ) نام شهری نزدیک چین که خوبان از آنجا خیزند از غلامان و کنیزکان. ( لغت فرس اسدی نسخه خطی کتابخانه نخجوانی ) :
ای حورفش بتی که چو بینند روی تو
گویند خوب رویان ماه میاوری.خسروی.|| گویند بتخانه ای است. ( لغت فرس اسدی ).

فرهنگ فارسی

نام شهری نزدیک چین که خوبان از آنجا خیزند از غلامان و کنیزکان .
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تماس فال تماس فال درخت فال درخت فال ای چینگ فال ای چینگ فال زندگی فال زندگی