موی موی

لغت نامه دهخدا

موی موی. ( ص مرکب ) پریشان. پراکنده ، چنانکه تارهای مو. آشفته :
گرچه صنما همدم عیساست دمت
روح القدسی چگونه خوانم صنمت
چون موی شدم ز بس که بردم ستمت
مویی مویی که موی مویم ز غمت.خاقانی ( دیوان چ سجادی ص 708 ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم