لغت نامه دهخدا ملایک نفس. [ م َ ی ِ ن َ ف َ ] ( ص مرکب ) که نفسی چون فرشتگان دارد. آنکه نفسی طیب چون فرشتگان دارد : آدمی نفس و ملایک نفسندپادشاسار و پیمبرسیرند.خاقانی.
