معنی مصیاف | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

مصیاف. [ م ِص ْ ] ( ع ص ) زمینی که به دیر گیاه رویاند. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || زمین باران تابستانی رسیده. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). || مردی که ازدواج نپذیرد تا دوموی نگردد. ( منتهی الارب ). مردی که زن نگیرد تا دوموی نگردد. ( ناظم الاطباء ). || ناقة مصیاف ؛ ماده شتر بچه دار. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

دانشنامه عمومی

مصیاف یک شهر باستانی در سوریه است که دلیل شهرت آن بیشتر به خاطر قلعهٔ تاریخی مرکزی آن است.
در نسخه شماره یک بازی اساسینز کرید یکی از پایگاه های حشاشین در این شهر واقع شده و شخصی به نام المعلم فرمانده آن است. که بعدها توسط نیروهای مسیحی در جنگ های صلیبی محاصره می شود و متروک می ماند. در افسانه ها آمده که در پشت قلعهٔ مصیاف باغی خرم وجود داشته که توسط نیروهای حسن صباح ساخته شده بود. زمانی این قلعه مرکز اصلی فرماندهی حشاشین سوری بود اما پس از آخرین شکست آنها فرقه جشاشین های سوری نابود و قلعه متروک شد.