مستکمل

لغت نامه دهخدا

مستکمل.[ م ُ ت َ م ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از استکمال. تمام کردن خواهنده. ( از منتهی الارب ). کامل کننده و تمام کننده چیزی را. ( از اقرب الموارد ). رجوع به استکمال شود.
مستکمل. [ م ُ ت َ م َ ] ( ع ص ) نعت مفعولی ازاستکمال. کامل شده. تمام شده. رجوع به استکمال شود.