لغت نامه دهخدا مستوفیان. [ م ُ ت َ ] ( اِخ ) از خاندانهای بزرگ بیهق در قرن پنجم و ششم بوده است که جد آنها خواجه ابوالحسن محمدبن علی المستوفی از ناحیت طریثیت بود و به قصبه سبزوار آمده بود. رجوع به تاریخ بیهقی ص 118 شود.
