مستحقر

لغت نامه دهخدا

مستحقر. [ م ُ ت َ ق ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از مصدر استحقار. خرد و خوار شمرنده. ( آنندراج ). حقیردارنده. خواردارنده. ( اقرب الموارد ). رجوع به استحقار شود.
مستحقر. [ م ُ ت َ ق َ ] ( ع ص ) نعت مفعولی از مصدر استحقار. خوارداشته. خوارشده. حقیرشده. حقیر داشته شده. ( اقرب الموارد ). رجوع به استحقار شود.
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال انگلیسی فال انگلیسی فال ارمنی فال ارمنی فال راز فال راز فال عشق فال عشق