لغت نامه دهخدا مردم خیز. [ م َ دُ ] ( نف مرکب ) مردخیز. جائی را گویند که در آن ارباب عقل و دانش پیدا شوند. ( آنندراج ). سرزمین و دیاری که از آنجا مردان برجسته و بزرگوار برخاسته باشند. || پدیدآورنده مردمان. ( ناظم الاطباء ). رجوع به معنی قبلی شود.
