مردم خواره

لغت نامه دهخدا

مردم خواره. [ م َ دُ خوا / خا رَ / رِ ] ( نف مرکب ) مردم خوار. مردم خور. رجوع به مردم خوار شود :
باز آمدم چون عید نو تا قفل زندان بشکنم
وین چرخ مردم خواره را چنگال و دندان بشکنم.مولوی.

گزارش محتوای نامناسب