محمل کش

لغت نامه دهخدا

محمل کش. [ م َم ِ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ) برنده محمل. کشنده محمل. آنکه محمل را حمل کند و بکشد و بار کند :
به اندازه بردار از این راه گنج
نه چندان که محمل کش آید به رنج.نظامی.قلاووز برداشت آهنگ پیش
شد از پای محمل کشان راه ریش.نظامی.به حرفی که در دفتر مردمی است
به نقشی که محمل کش آدمی است.نظامی.

فرهنگ فارسی

برنده محمل
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال کارت فال کارت فال اوراکل فال اوراکل فال فنجان فال فنجان فال ابجد فال ابجد