مجلس فروز

لغت نامه دهخدا

مجلس فروز. [ م َ ل ِ ف ُ ] ( نف مرکب ) مجلس افروز. افروزنده مجلس. روشن کننده مجلس :
در طبق مجمر مجلس فروز
عود شکرساز و شکر عودسوز.نظامی.مرا کاین سخنهاست مجلس فروز
چو آتش در او روشنایی و سوز.سعدی ( بوستان ).و رجوع به مجلس افروز شود.