گهردار

لغت نامه دهخدا

گهردار. [ گ ُ هََ ] ( نف مرکب ) مخفف گوهردار :
گفتم چه صاعقه است گهردار تیغ او
گفتا جداکننده جسم عدو ز جان.فرخی.زدوده تیغ گهردار رنگ داده به خون
بنفشه زار و سمن زار و لاله زار تو باد.سوزنی.رجوع به گوهردار شود.
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال رابطه فال رابطه فال فنجان فال فنجان فال لنورماند فال لنورماند