کدورت انگیز

لغت نامه دهخدا

کدورت انگیز. [ ک ُ رَ اَ ] ( نف مرکب ) ملال آور. آنکه تولید کدورت کند. ( فرهنگ فارسی معین ) :
چنین که صورت عالم کدورت انگیز است
به بزم دهر تو گویی چراغ بی نورم.ابوطالب کلیم ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه تولید کدورت کند : [ چنین که صورت عالم کدورت انگیز است ببزم دهر تو گویی چراغ بی نورم ] . ( کلیم )
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم