لغت نامه دهخدا کبود خراس. [ ک َ خ َ ] ( اِ مرکب ) آسیای کبودرنگ. || کنایه از آسمان است. کبود حصار. کبود طشت : ای خداوند این کبود خراس بر تو از بنده صد هزار سپاس.ناصرخسرو.
