کبا

لغت نامه دهخدا

کبا. [ ک ِ ] ( ع اِ ) خاک روبه. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). تثنیه کِبَوان. ( اقرب الموارد ). و کِبوان. ( منتهی الارب ). ج ، اکباء. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || سرگین جای. مزبله. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). ج ، کبوان و اکباء. ( اقرب الموارد ). || خاک بر روی زمین افتاده. ( منتهی الارب ).
کبا. [ ک َ ] ( اِخ ) موضعی است در بطحان. ( منتهی الارب ) ( معجم البلدان ).

فرهنگ فارسی

موضعی است در بطحان

دانشنامه عمومی

کبا ( به لاتین: Keba ) یک منطقهٔ مسکونی در روسیه است که در استان آرخانگلسک واقع شده است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ابجد فال ابجد فال راز فال راز فال احساس فال احساس فال تخمین زمان فال تخمین زمان