چوگان باختن

لغت نامه دهخدا

چوگان باختن. [ چ َ / چُو ت َ ] ( مص مرکب ) به چوگان بازی پرداختن. بازی گوی و چوگان کردن. چوگان بازی کردن :
زمانه اسپ و تو رائض به رای خویشت تاز
زمانه گوی و تو چوگان به رای خویشت باز.رودکی.نامه نویسد بدیع و نظم کند خوب
تیغ زند نیک و پهنه بازد و چوگان.فرخی.چوگان باختند و نیزه انداختند.( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 349 ).- گوی و چوگان باختن ؛ ببازی گوی و چوگان پرداختن. چوگان بازی کردن :
اسب در میدان رسوائی جهانم مردوار
بیش از این در خانه نتوان گوی و چوگان باختن.سعدی ( بدایع ).

فرهنگ فارسی

بچوگان بازی پرداختن چوگان بازی کردن ٠
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم