لغت نامه دهخدا
پوئبلا. [ ءِ ] ( اِخ ) کشوری در مکزیک مرکزی محدود از طرف مشرق و شمال شرقی به وِراکروز و از طرف مغرب به هیدالگو، و تلاقزاله ، مکزیکو و مُرِلُس و از جهت جنوب به مملکت گوئِرُ و اواخاکا. مساحت سطح آن 31616 هزار گز مربع با 1021133 تن سکنه و آن به شکل مثلث غیر منتظم است و بتدریج از شمال رو بسوی جنوب وسعت یابد. قسمت شمالی آن نسبةً مسطح و شامل جلگه هاست. شعبه و دامنه های سلسله جبال آناهواک در قسمت جنوبی این مثلث دیده میشود. مرتفعترین قله این جبال قله پوپوکاپتل و قله ایزتاچیهو آتل میباشد. میاه قسمت شمالی این جمهوری بسوی شمال شرقی روانست و به خلیج مکزیک میریزد و آبهای قسمت جنوبی و وسطی بسوی جنوب غربی جاری است و به اقیانوس کبیر داخل می شود. قوی ترین این میاه ریوما کسکاله نام دارد، و از نزدیکی مرکز کشور گذشته کوههای واقع در طرف جنوب را می شکافد و به جمهوری گوئرو درمی آید. اراضی آن حاصلخیز و منبت میباشد ولی چنانکه باید بکار انداخته نمیشود، معادن نمک و نقره بسیار دارد، تجارت آن در زمان گذشته بسیار رواج و رونق داشت اکنون کمی کاسته شده آثار عتیقه مربوط به اهالی اصلیّه در این سرزمین بسیار است و مشهورتر آنها شولوله میباشد.
