پس راندن

لغت نامه دهخدا

پس راندن. [ پ َ دَ ] ( مص مرکب ) بعقب راندن. عقب زدن.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) یعقب راندن عقب زدن پس زدن.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم