لغت نامه دهخدا ویل ویل. [ وَ لُن ْ وَ ی ِ ] ( ع اِمرکب ) مبالغه است چون ویل وئیل و ویل وائل. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به ویل ( صوت ، اِ ) شود.
