هوش بردن

لغت نامه دهخدا

هوش بردن. [ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) کسی را بیهوش کردن :
ساقیان لاابالی در طواف
هوش میخواران مجلس برده اند.سعدی.من نه آن صورت پرستم کز تمنای تو مستم
هوش من دانی که برده ست آنکه صورت می نگارد.سعدی.