لغت نامه دهخدا هوس باختن. [ هََ وَ ت َ ] ( مص مرکب ) هوس بازی کردن. در پی هوس رفتن : هیچکس عیب هوس باختن ما نکندمگر آن کس که به دام هوسی افتاده ست.سعدی.نشاید هوس باختن با گلی که هر بامدادش بود بلبلی.سعدی.