هفت گوهران

لغت نامه دهخدا

هفت گوهران. [ هََ گ َ / گُو هََ ] ( اِ مرکب ) هفت گوهر. هفت فلز :
این هفت گوهران گدازان را
سقراط بازبست به هفت اختر.ناصرخسرو.رجوع به هفت فلز و هفت گوهر و اَجساد شود.