لغت نامه دهخدا قابل تنفس. [ ب ِ ل ِ ت َ ن َف ْ ف ُ ] ( ص مرکب ) ( هوای... ) هوای مناسب برای تنفس. قابل نفس کشیدن. هوائی که بتوان آن را استنشاق کرد.
