فیران

لغت نامه دهخدا

فیران. ( نف ، ق ) در حال فیریدن. فیرنده. ( یادداشت مؤلف ) :
اگرچه خر به نیسان شاد و فیران و دنان باشد
زبهر خر نمیگردد به نیسان دشت چون بستان.ناصرخسرو.