فورسپس

لغت نامه دهخدا

فورسپس. [ فُرْ س ِ ] ( فرانسوی ، اِ ) آلت جراحی که در موقع دشواری وضع حمل به کار می برند. ( فرهنگ فرانسه به فارسی نفیسی ). بوسیله فرسپس نوزاد را در حالات دشوار از رحم بیرون می کشند.

فرهنگ فارسی

آلت جراحی که در موقع دشواری وضع حمل بکار می برند . به وسیله فورسپس نوزاد را در حالات دشوار از رحم بیرون می کشند .

دانشنامه عمومی

فورسپس ( به انگلیسی: Forceps ) یا انبر ابزاری دستی بوده و برای گرفتن و نگه داشتن اشیاء بکار می رود. زمانی از فورسپس استفاده می شود که به علت عمیق بودن ناحیه عمل، ناچار به وسیله ای با دسته بلند و جا انگشتی برای فیکس کردن انگشتان می باشیم که فورسپس همین ویژگی ها را دارا می باشد. در خارج از رده پزشکی و نزد عوام ( انگلیسی زبان ) معمولاً از فورسپس به عنوان موچین، انبرک، انبردست ها، کلیپ یا گیره اشاره می شود.
• فورسپس پزشکی از جنس فولاد کربنی بوده و قابلیت استریل شدن در دمای بالای اتوکلاو را دارد. در دندانپزشکی نیز به گیره مخصوص کشیدن دندان، فورسپس گفته می شود.
امروزه نوع یکبارمصرف و از جنس پلاستیک نیز مورد استفاده دارد. نوع دیگری از فورسپس در مامایی استفاده می شود و فورسپس مامایی نام دارد که توسط خانوادهٔ چمبرلین اختراع شد؛ کار آن ها قابلگی بود. نوزادان اغلب با سر به دنیا می آمدند، برای همین فورسپس مامایی که توسط آن ها طراحی شد، دارای دو تیغهٔ مسطح با اندکی قوس بود و سر نوزاد را به طور کامل دربر می گرفت. با یک کشش بسیار ملایم سر نوزاد بیرون می آمده و بقیه بدن به راحتی خارج می شد.
پنست در زیر مجموعه خانواده بزرگ فورسپس ها قرار می گیرد و تفاوت آن با این خانواده آن است که فاقد جاانگشتی و ضامن قفل می باشد و از آن برای گرفتن نسوج ( بافت ها ) ظریف استفاده می شود.