کالیداس

لغت نامه دهخدا

کالیداس. ( اِخ ) از شعرای قدیم هند که در قرن اول یا دوم میلادی میزیسته و منظومه ای به زبان سانسکریت راجع بتاریخ و اساطیر بدو منسوب است که جزو آثار منتخب است و به اغلب زبانهای اروپایی ترجمه و منتشر گردیده است. ( از قاموس الاعلام ترکی ).

فرهنگ فارسی

شاعر هندی ( حدود قر. ۴ م . در شهر اوجیین میزیسته ) معاصر با ایام سلطنت سمودراگوپتا ( موسس سلسله گوپتاها در اوایل قرن ۳۱۹ ( ۴ م . ) بود . طبق حکایات عامیانه هندی کالیداس در آغاز عمر بسیار کند ذهن بود و ناگهان مورد عنایت ربانی قرار گرفت و خدای کالی باو هوش و فرهنگ عطا کرد و او دارای مقام بلند شاعری و سخنوری شد و از این ببعد کالیداس [ غلام کالی ] نامیده شد . وی غیر از منظومه شکونتلا دو نمایش نامه دیگر تصنیف کرده که معروفیتی بسزا یافته اند و هرسه در تاریخ ادبیات سنسکریت مقامی رفیع دارند و آنها عبارتند از : ۱ - مالویکاگنی میترا - ۲ - داستان ویکراموسی . از کالیداس اشعاری نیز باقی مانده است ( از کتاب [ شکونتلا ] یا انگشتر گمشده تالیف علی اصغر حکمت چاپخانه [ ق ] بمبئی سال ۱۳۳۶ شمسی ) .
از شعرای قدیم هند که در قرن اول یا دوم میلادی میزیسته

دانشنامه عمومی

کالیداسا یا کالیداسه ( به زبان دوانگری: به معنای خدمتکار کالی ) نمایشنامهنویس و شاعر نامدار کلاسیک زبان سانسکریت و هند بود.
سه اثر برجسته ی او مگهادوتا، شناخت شاکونتلا و کومارسمبوه نام دارند. زمان دقیق زندگی او آشکار نیست و آن را میان سده های چهارم تا ششم میلادی می انگارند.
جایگاه کالیداسا را در ادب سانسکریت همپایه با شکسپیر در ادب انگلیسی می دانند. شعرها و نوشته های او برپایه فلسفه و اسطوره شناسی هندو بود.